یک چیزهایی را اگر یک کسانی بگویند، قطعا نظرِ لطف‌شان است و برآمده از مهرشان؛ ولی فارغ از این که نشان بزرگ‌واری گوینده است، مایه مباهات شنونده هم می‌شود.
سیمین بهبهانی، برایم، یکی از همان کسان است و حرفِ او یکی از همان چیزها:
«برای ناصر صفاریان به خاطر صداقت و صفای بارز در سیمایش»
«همیشه سبز بمان ای سرو»